Modernizacja pływalni jest procesem, który należy dobrze zaplanować. Jego głównym zadaniem jest poprawa funkcjonalności i efektywności energetycznej. Przedstawiamy studium przypadku

Kryte pływalnie już dawno przestały być domeną wyłącznie wielkich miast. Z pomocą środków unijnych mogą sobie na nie pozwolić nawet małe gminy. W wielu pływalniach, po kilku lub kilkunastu latach eksploatacji, widoczne są ślady zawilgoceń konstrukcji budynku i korozji zamontowanych urządzeń oraz instalacji. Obiekty zużywają się fizycznie i technologicznie. Wiele budynków i instalacji nie spełnia wymagań określonych w obowiązujących przepisach, szczególnie w zakresie strat ciepła i zużycia energii elektrycznej. Stale rosnące ceny nośników energii powodują, że obiekty wybudowane z zastosowaniem starych, nieenergooszczędnych technologii stają się poważnym obciążeniem finansowym dla wielu gmin. Na przestrzeni ostatnich lat zmieniają się też oczekiwania klientów co do zakresu i standardu usług oferowanych przez ośrodki basenowe. Nic dziwnego, że użytkownicy (właściciele) zarówno tych najstarszych, jak i stosunkowo niedawno zbudowanych obiektów basenowych coraz częściej rozważają konieczność przeprowadzenia generalnych remontów, modernizacji i przebudowy. Możliwość pozyskania dotacji w zakresie prac mających na celu poprawę energooszczędności oraz wizja niższych kosztów eksploatacji, po wykonaniu tych prac, dodatkowo motywują do przeprowadzenia modernizacji. Sprzyjającą okolicznością w podejmowaniu takich decyzji jest też zaostrzenie przepisów w zakresie stosowanych technologii i dopuszczalnych norm zużycia energii.

Korekta programu użytkowego dla funkcjonującego obiektu

Modernizacja jest dobrą okazją, aby po latach eksploatacji dostosować program funkcjonalny pływalni do zmieniających się potrzeb lokalnej społeczności. Użytkownik dysponuje zazwyczaj sporym bagażem doświadczeń eksploatacyjnych, aby trafnie określić potrzebny zakres zmian funkcjonalnych oraz technologicznych. Oczywiście konieczna jest konfrontacja planowanej modernizacji z możliwościami finansowania przebudowy.

Zmiany funkcjonalno-użytkowe obiektu mogą spowodować zarówno obniżenie, jak i podwyższenie przyszłych kosztów eksploatacyjnych, i te zależności należy również uwzględniać przy planowaniu przebudowy.

Zalecane jest optymalne dostosowanie funkcji użytkowych do lokalnych potrzeb i zredukowanie funkcjonalności o wątpliwym zainteresowaniu. Należy jednak pamiętać, że nadmierne oszczędzanie energii i ograniczanie innych składników kosztowych nie może być priorytetem w stosunku do funkcji, jakie pełni pływalnia. Straty energetyczne są nieodłączną cechą funkcjonowania takiego obiektu i nie da się ich uniknąć. Należy je ograniczać.

Decydując się na rozszerzanie programu użytkowego musimy liczyć się z ewentualną koniecznością rozbudowy źródła lub przyłącza energetycznego.

Niedomagania, jakie należy usunąć podczas modernizacji

Planowanie modernizacji powinno być poprzedzone rozpoznaniem niedomagań technologicznych i użytkowych poszczególnych części obiektu i (lub) instalacji, które obecnie obniżają jakość funkcjonowania obiektu, powodują jego destrukcję lub znacznie podnoszą koszty eksploatacji. Niedomagania te mogą być spowodowane fizycznym lub technologicznym zużyciem instalacji i urządzeń. Mogą też wynikać z niewłaściwego zaprojektowania lub wykonania elementów budynku albo instalacji.

Najczęściej występujące niedomagania to:

• zawilgocenie struktury budowlanej hali basenowej, spowodowane błędami budowlanymi, takimi jak np. brak paroizolacji, niewłaściwa lub o niewystarczającej grubości izolacja cieplna, brak pustki wentylowanej nad izolacją cieplną, mostki cieplne itp.;
• zawilgocenie struktury budowlanej hali basenowej spowodowane niewłaściwą pracą zużytej lub źle wykonanej (zaprojektowanej) instalacji wentylacyjno-osuszającej;
• korozja wyposażenia technicznego, spowodowana np. niewydolnością instalacji wentylacyjnej pomieszczeń technicznych lub połączeniem tej instalacji z instalacją wentylacyjną pomieszczeń wilgotnych;
• niewłaściwy komfort dla klientów, wynikający np. z połączenia ze sobą instalacji wentylacyjnej hali basenowej, szatni, holu, podbasenia albo z zużycia lub zastosowania niewłaściwych urządzeń wentylacyjnych, klimatyzacyjnych i grzewczych;
• niewłaściwa filtracja, skutkująca złą jakością wody basenowej, spowodowana np. zużyciem złoża filtracyjnego, zestawów pompowych itp.;
• niewłaściwa filtracja wody basenowej spowodowana brakiem możliwości skutecznego wypłukania filtrów (np. ograniczone możliwości odbioru wód popłucznych przez instalację kanalizacyjną);
• niewłaściwa jakość wody w basenie, spowodowana złym stanem technicznym stacji dozowania reagentów chemicznych lub brakiem takiej instalacji;
• duże wydatki energetyczne, spowodowane przeciwstawnym działaniem niezintegrowanych ze sobą instalacji wentylacyjnych, klimatyzacyjnych i grzewczych, obsługujących wspólne pomieszczenia.

Prace związane z usunięciem tych niedomagań należy uwzględnić w zakresie modernizacji. Usunięcie niedomagań technologicznych może również przyczynić się do redukcji kosztów eksploatacji.

WIĘCEJ W MAGAZYNIE „PŁYWALNIE I BASENY” NR 20

TEKST I FOTO | Zbigniew Wnukowicz