Ocena możliwości odzyskania ciepła w instalacjach wody basenowej w krytych pływalniach – Część I | Pływalnie i baseny

Stale rosnąca konkurencja oraz wymagania klientów zmuszają operatorów pływalni do ciągłego podnoszenia jakości tych obiektów, szczególnie komfortu oraz różnorodności świadczonych usług. Ze względu na swoją specyfikę kryte pływalnie należą do najbardziej energochłonnych spośród obiektów z dziedziny rekreacji. W procesach technologicznych wykorzystują one znaczne ilości ciepła oraz energii elektrycznej. Wzrastające koszty poboru energii, jak również coraz wyższa świadomość ekologiczna powodują konieczność zmniejszania jej zużycia. Do kanalizacji odprowadzane są ciepłe ścieki, których energia jest bezpowrotnie tracona. Współczesne technologie pozwalają jednak na odzysk ciepła i jest on możliwy do realizacji także w krytych pływalniach.

Z energetycznego punktu widzenia ma on również sens, ponieważ odpowiednie objętości ciepłej wody muszą byś zastępowane wodą świeżą. Do odzysku ciepła mogą zostać wykorzystane ścieki szare pochodzące z natrysków, płukania filtrów, zużytej wody basenowej oraz opróżniania niecek basenowych. Są one źródłem ciepła, ponieważ ich temperatura wynosi 28–35°C w zależności od rodzaju obiektu, a temperatura wody wodociągowej waha się pomiędzy 8–12°C.

Tak wysoka temperatura ścieków jest ściśle związana z temperaturą wody w krytej pływalni, która wynosi odpowiednio:

Kolejną zaletą ścieków technologicznych jest to, że niezależnie od pory roku ich temperatura jest na jednakowym poziomie, dzięki czemu są dobrym źródłem ciepła do wstępnego podgrzania wody basenowej i ciepłej wody użytkowej. Z kolei niska temperatura wody dostarczanej do obiektów basenowych pozwala wnioskować, że jest to logicznie uzasadnione.

Kryta pływalnia produkuje ciepłe „szare” ścieki z natrysków oraz z wody popłucznej z filtrów basenowych. Ścieki te mogą stanowić bardzo dobre źródło ciepła w instalacjach dogrzewających wodę świeżą.