Przykładem systemu takiej filtracji jest np. filtr Neptun. Z racji kierunku przepływu można go zaliczyć do filtrów wertykalnych. Czyszczona woda jest rozpryskiwana nad powierzchnią złoża, po czym przepływa grawitacyjnie poprzez warstwy filtracyjne. Są budowane w dwóch wersjach – z roślinami i bez. Cechą charakterystyczną tych filtrów jest wysoka sprawność hydrauliczna i możliwość stosowania (w zależności od potrzeb) zmiennych obciążeń hydraulicznych. Filtrowane medium jest dozowane w sposób pulsacyjny, tak że złoże jest napowietrzone i panują w nim bardzo korzystne warunki oksydacyjno-redukcyjne. Często jest stosowane komputerowe sterowanie pracą filtra. Najpierw automatycznie dokonywana jest analiza ilościowa, fizyczna i chemiczna przeznaczonej do filtrowania wody, a następnie uzyskane poprzez aparaturę kontrolną parametry sterują systemem dozowania medium. Dane o pracy filtrów są przesyłane na serwer firmy, gdzie praca całego systemu jest w pełni monitorowana. Istnieje również możliwość zdalnego sterowania układem. Ma to szczególne znaczenie przy publicznych stawach kąpielowych, gdzie obciążenie może być zmienne w ciągu dnia. Systemy filtracji Neptun obsługują nie tylko wiele kąpielisk komunalnych, lecz także są stosowane przy sanacji akwenów oraz jezior. Technologie filtracji wody zbliżone do stosowanych w stawach kąpielowych znajdują również zastosowanie przy oczyszczaniu wód akwenów ozdobnych, zbiorników retencyjnych i wód opadowych. Wynika to m.in. z dobrych wyników, jakie osiągają przy usuwaniu fosforanów. Oprócz tego dodatkowo redukuje się BZT5, prowadzi do poprawy przezroczystości wody poprzez eliminację fitoplanktonu, redukuje zanieczyszczenia bakteryjne i azot oraz korzystnie wpływa na wymianę gazową.

Pewna rola przypada również filtracji wywołanej poprzez zooplankton (in situ), który jest w stanie przefiltrować średnio około 0,04 m wody na 1 m3 wody w zbiorniku dziennie. Układ filtracji musi być zatem tak zaprojektowany, żeby nie doprowadzać do jego eliminacji.