Kontrakty operatorskie znajdują zastosowanie przede wszystkim do działalności związanej z zarządzaniem infrastrukturą, w oparciu o którą zewnętrzny operator ma możliwość prowadzenia w sposób komercyjny działalności gospodarczej. Struktura finansowa tak zakrojonych projektów w dominującej części oparta jest na płatnościach uiszczanych przez użytkowników infrastruktury. Tego typu forma współpracy pomiędzy podmiotami publicznymi, a przedstawicielami sektora prywatnego co do zasady możliwa jest do realizacji w dwóch podstawowych modelach – partnerstwa publiczno-prywatnego w trybie koncesji bądź tzw. koncesji na usługi.
Model partnerstwa publiczno-prywatnego w trybie koncesji
Partnerstwo publiczno-prywatne, zgodnie z art. 2 pkt 24 rozporządzenia ogólnego w sprawie polityki spójności UE na lata 2014–20201, oznacza formy współpracy pomiędzy organami władzy publicznej a sektorem prywatnym, których celem jest wzrost efektywności realizacji inwestycji infrastrukturalnych lub innego rodzaju operacji dotyczących usług publicznych przez dzielenie ryzyka, korzystanie ze specjalistycznej wiedzy sektora prywatnego lub uzyskiwanie dodatkowych źródeł kapitału. Krajowe regulacje, na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym2, umożliwiają podmiotom publicznym zawieranie z partnerami prywatnymi umów o partnerstwie publiczno-prywatnym, których przedmiotem może być bardzo szeroki zakres świadczeń, obejmujących: budowę lub remont obiektu budowlanego, świadczenie usług, wykonanie dzieła, w szczególności wyposażenie składnika majątkowego w urządzenia podwyższające jego wartość lub użyteczność, inne świadczenie – połączone z utrzymaniem lub zarządzaniem składnikiem majątkowym, który jest wykorzystywany do realizacji przedsięwzięcia publiczno-prywatnego lub jest z nim związany. Zgodnie z brzmieniem art. 4 ust. 1 ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, jeżeli wynagrodzeniem partnera prywatnego jest prawo do pobierania pożytków z przedmiotu partnerstwa publiczno-prywatnego, albo przede wszystkim to prawo wraz z zapłatą sumy pieniężnej (w przypadku kontraktów operatorskich głównym źródłem wynagrodzenia partnera prywatnego będą opłaty uiszczane od odbiorców usług, przykładowo – w formie biletów), do wyboru partnera prywatnego i umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym stosuje się przepisy ustawy z dnia 9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi. Co istotne – przedmiotem partnerstwa publiczno-prywatnego może być wspólna realizacja przedsięwzięcia oparta na względnie dowolnej alokacji zadań i ryzyk pomiędzy podmiotem publicznym a partnerem prywatnym.
WIĘCEJ W MAGAZYNIE „PŁYWALNIE I BASENY” NR 23
TEKST | Jakub Kot
