Wielu z nas nie zdaje sobie sprawy, jak akustyka obiektów sportowych wpływa na ich funkcjonalność. Sale i baseny to pomieszczenia o dużym czasie pogłosu, który sprawia, że rozchodzący się w nich dźwięk dociera zniekształcony do adresatów, a jego natężenie powoduje zmęczenie. Można jednak temu skutecznie przeciwdziałać, wprowadzając do takich budynków powierzchnie dźwiękochłonne. Przekonajmy się, jak to wygląda w praktyce

Winne: twarde materiały i duże odległości

Największym problemem sal sportowych jest ich kubatura – głównie duże odległości między przeciwległymi ścianami oraz bardzo często brak powierzchni pochłaniających – mówi Marcin Przybył z pracowni akustyki Ankom Akustik. – Budowa sal wyłącznie z twardych materiałów skutkuje powstawaniem wielokrotnych odbić, niekorzystnie wzmacniających hałas pogłosowy. Wiąże się to z wydłużeniem czasu pogłosu, powoduje degradację zrozumienia mowy oraz potęguje odczucie dyskomfortu akustycznego.

Zgodnie z normą

Parametry akustyczne obiektów sportowych, w tym pływalni, określone są w nowej Polskiej Normie PN-B-02151-4:2015-06 Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem w budynkach. Część 4: Wymagania dotyczące warunków pogłosowych i zrozumiałości mowy w pomieszczeniach oraz wytyczne prowadzenia badań.

To pierwszy polski dokument określający wskazane parametry akustyczne (z wyłączeniem wskazań literaturowych). Norma przedstawia wytyczne w zakresie głównego parametru determinującego odczuwanie dźwięku w pomieszczeniu, czyli czasu pogłosu. W dokumencie wskazane są optymalne wartości czasu pogłosu w zależności od charakteru i kubatury pomieszczenia. Dodatkowo znajdują się tam wskazówki dotyczące zabiegów poprawiających warunki w sali – mówi akustyk. Oprócz czasu pogłosu należy zapewnić dobrą zrozumiałość mowy (STI). Wskaźnik ten powyżej 60% zapewni prawidłową zrozumiałość mowy w trakcie prowadzenia zajęć sportowych, powodując, że ich uczestnicy poczują się komfortowo.

WIĘCEJ W MAGAZYNIE „PŁYWALNIE I BASENY” NR 24

TEKST I FOTO | Firma ROCKFON