Zastosowanie koagulacji objętościowej w układzie oczyszczania popłuczyn z filtracyjnych systemów basenowych | Pływalnie i baseny

W związku z wejściem w życie rozporządzenia w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać woda na pływalniach [1], projektanci oraz zarządcy obiektów basenowych w ostatnich latach byli szczególnie skupieni na poprawie technologii wody basenowej. Zwiększenie sprawności działania układów technologicznych, a zwłaszcza układów filtracyjnych, sprawia, że usuwanie zanieczyszczeń z wody basenowej jest coraz bardziej efektywne. To z kolei wiąże się ze zwiększeniem stopnia zanieczyszczenia popłuczyn powstających w wyniku płukania złóż filtracyjnych. Popłuczyny pochodzące z filtrów ciśnieniowych, instalowanych w obiektach basenowych o różnych układach technologicznych, cechują się zróżnicowaną jakością. Jednak cechą wspólną, niezależnie od zastosowanej technologii oczyszczania wody, jest znaczna ilość zawiesin w popłuczynach [2, 3, 4].

Wraz ze wzrostem cen związanych z poborem wody oraz odprowadzaniem ścieków zaczęto poszukiwać rozwiązań umożliwiających obniżenie kosztów użytkowania obiektów basenowych. Koszty związane z zaopatrzeniem w wodę można obniżyć poprzez budowę własnego ujęcia, jednak takie rozwiązanie jest zazwyczaj w warunkach miejskich bardzo trudne do wykonania. Natomiast w przypadku kosztów za odprowadzanie ścieków sensownym rozwiązaniem jest zagospodarowanie popłuczyn [5, 6, 7, 8].

Duże objętości popłuczyn są wynikiem stosowania wytycznych eksploatacyjnych dla filtrów instalowanych w obiegach basenowych. Na przykład według normy DIN19643 na płukanie 1 m2 złoża należy przeznaczyć 4–6 m3 wody [9]. Pierwszym krokiem ku znalezieniu oszczędności jest rozważenie zastosowania prostych urządzeń i procesów jednostkowych, które pozwoliłyby na obniżenie stopnia zanieczyszczenia popłuczyn do dopuszczalnego, określonego np. w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego [10]. Jeżeli obiekt basenowy znajduje się w pobliżu cieku wodnego, możliwe byłoby odprowadzanie do niego podczyszczonych popłuczyn. Jeśli nie, oczyszczone popłuczyny można byłoby wykorzystać np. do spłukiwania toalet, mycia ulic i placów czy też wykonywania lodowisk w okresie zimowym [5, 6, 7, 11, 12].

Wyniki badań w zakresie gospodarki ściekowej w obiektach basenowych wskazują jednoznacznie, że bezpośrednie zagospodarowanie pofiltracyjnych popłuczyn jest niemożliwe głównie ze względu na zbyt dużą zawartość zawiesin [2, 3, 6, 7, 8, 12].

W artykule przedstawiono rezultaty badań laboratoryjnych nad możliwością zmniejszenia ilości zawiesin z popłuczyn poprzez zastosowanie koagulacji objętościowej w układzie: szybkie mieszanie + wolne mieszanie + sedymentacja.