Reklama

Audyt bezpieczeństwa

Wsparcie procesu inwestycyjnego

Wielu inwestorów budujących pływalnię zajmuje się problemem zapewnienia bezpieczeństwa użytkownikom strefy mokrej pływalni dopiero na etapie przygotowań do eksploatacji wybudowanego już w znacznej części obiektu.

Często mylnie utożsamiają to zapewnienie bezpieczeństwa głównie z właściwym wyposażeniem pływalni w sprzęt ratowniczy, pomocniczy, do udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej i kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz oznakowaniem. Wyposażając obiekt w sprzęt i urządzenia, niejednokrotnie napotykają na problemy związane z infrastrukturą i architekturą pływalni, których można byłoby uniknąć, wprowadzając na etapie projektowania niezbędne korekty. Doraźne rozwiązywanie tych problemów wiąże się często z dodatkowymi nakładami finansowymi, najczęściej nieprzewidywanymi w budżecie, oraz z późniejszym wzrostem bieżących kosztów eksploatacyjnych obiektu.Pomyśleć o tym wcześniej
O zapewnieniu bezpieczeństwa należy myśleć już na etapie tworzenia koncepcji funkcjonalnej obiektu, a niezbędne korekty wprowadzać w dalszych etapach prac (projektowych i wykonawczych). W naszej ponad dwudziestoletniej działalności kilkakrotnie współpracowaliśmy z inwestorami, wykonując audyt bezpieczeństwa obiektu, rozciągnięty w czasie i powstający równolegle z postępem prac inwestycyjnych – w fazie projektowania, realizacji i uruchamiania ich nowo powstających pływalni. Z perspektywy wielu lat doświadczeń możemy określić ten sposób współpracy jako najbardziej optymalny z punktu widzenia wywiązania się inwestora z obowiązku zapewnienia bezpieczeństwa w obiekcie oraz optymalizacji kosztów związanych z realizacją tego obowiązku (zarówno w fazie prowadzenia inwestycji, jak i późniejszej bieżącej eksploatacji obiektu). Im później rozpoczynała się nasza współpraca z inwestorem w tworzeniu rozwiązań zapewniających bezpieczeństwo użytkownikom obiektu, tym relatywnie większe nakłady finansowe ponosił on albo w fazie budowy (konieczność przeprojektowywania i przebudowy w trakcie trwania inwestycji), albo w późniejszej eksploatacji (konieczność ponoszenia dodatkowych kosztów eksploatacyjnych związanych ze stosowaniem remediów na wadliwie wprowadzone rozwiązania architektoniczne i budowlane). Przeprowadzając audyt w takiej formule, nigdy nie zapominamy, że ostateczne decyzje zawsze należą do inwestora. Nasza rola, jako audytora, powinna się ograniczać do konsultacji i opiniowania projektów pod względem zaproponowanych w nich rozwiązań, dotyczących bezpieczeństwa i późniejszej eksploatacji w aspekcie zabezpieczenia ratowniczego. Nasza aktywność powinna wyrażać się w proponowaniu alternatywnych, korzystniejszych rozwiązań projektowych, mających wpływ na polepszenie warunków bezpieczeństwa i związaną z tym optymalizację nakładów finansowych na późniejszą bieżącą eksploatację obiektu. Wykonując naszą pracę, opieramy się przede wszystkim na obowiązujących przepisach prawnych oraz tzw. dobrej praktyce ratowniczej, wykorzystującej aktualną (ciągle zmieniającą się) wiedzę, dotyczącą zagadnień ratownictwa wodnego, udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej i kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz doświadczenia wynikające z eksploatacji różnych obiektów, w tym długofalową analizę zaistniałych na ich terenie wypadków i wprowadzonych w ich następstwie środków zaradczych.

Etap koncepcji funkcjonalnej obiektu
Podstawowe korekty można wprowadzać już na etapie koncepcji funkcjonalnej obiektu, podpowiadając inwestorowi właściwe z punktu widzenia bezpieczeństwa rozwiązania, odpowiadające przyjętej przez niego planowanej koncepcji funkcjonowania pływalni, dotyczącej przede wszystkim:

  • dominującego charakteru obiektu (sportowy, edukacyjny, rekreacyjny),
  • profilu głównych użytkowników (osoby indywidualne, rodziny, klasy szkolne, grupy sportowe, inne grupy zorganizowane),
  • profilu pozostałych użytkowników (osoby niepełnosprawne, rodzice z niemowlętami, małymi dziećmi, kobiety w ciąży, osoby starsze),
  • planowanego charakteru prowadzonych zajęć (w ramach obowiązku szkolnego, dla klubów sportowych, szkoleń ratowniczych, nurkowych, kajakowych, pływackich, zajęć rehabilitacyjnych, rekreacyjnych),
  • planowanych atrakcji wodnych (rodzaju, ilości, umiejscowienia),
  • planowanych pozostałych atrakcji, będących częścią infrastruktury obiektu (saun różnych typów, tężni solankowych, grot solnych, jaskiń śnieżnych, kriokomór, spa i wellness, lodowisk, hal, siłowni, kompleksów fitness, kortów do tenisa i squasha, kręgielni, ścianek wspinaczkowych, boisk wielofunkcyjnych, skateparków),
  • planowanej ilości użytkowników z uwzględnieniem okresu korzystania przez nich z pływalni (dobowego, tygodniowego, miesięcznego, rocznego),
  • wykorzystania wód (termalnych, mineralnych) w funkcjonowaniu pływalni,
  • korzystania z niecek zewnętrznych (całorocznego lub w pewnych okresach),
  • jedno- lub wielopoziomowości części mokrej obiektu.

Te i inne elementy składające się na koncepcję funkcjonalną obiektu rzutują na przyjęcie ramowych rozwiązań w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa, dotyczących m.in.:

  • ilości i rodzaju niecek basenowych,
  • rozmiarów i głębokości niecek basenowych,
  • wzajemnego usytuowania niecek basenowych,
  • możliwości zróżnicowanego wykorzystania niecek, poprzez ich przystosowanie do okresowego montażu urządzeń przenośnych (nawodnych i podwodnych),
  • ilości i rodzaju atrakcji wodnych (podwodnych, nawodnych, zainstalowanych w części lądowej),
  • rozmieszczenia atrakcji wodnych,
  • maksymalnych pojemności stref osobowych,
  • usytuowania szatni dla poszczególnych kategorii klientów (indywidualnych, rodzinnych, grup zorganizowanych, osób niepełnosprawnych, matek z małymi dziećmi).
  • przebiegu ciągów komunikacyjnych, w tym dla grup zorganizowanych,
  • możliwości wykorzystania ciągów komunikacyjnych w akcji ratowniczej i ewakuacyjnej,
  • przebiegu ciągów ewakuacji medycznej, w tym udrożnionego przejazdu dla noszy karetkowych,
  • udogodnień dla osób starszych i niepełnosprawnych (rodzaju i ilości urządzeń, przebiegu ciągów komunikacyjnych dla osób niepełnosprawnych),
  • rozmieszczenia pomieszczeń służby ratowniczej i pomieszczeń do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy,
  • rozmieszczenia pomieszczeń socjalnych (szatni, umywalni, ubikacji, jadalni) i technicznych służby ratowniczej.

WIĘCEJ W MAGAZYNIE „PŁYWALNIE I BASENY” NR 14

 


TEKST: JAROSŁAW JERZY RYPNIEWSKI