Po wprowadzeniu w życie rozporządzenia Ministra Zdrowia dotyczącego wymagań basenowych wiele pływalni i aquaparków zaczęło sięgać po produkty czy urządzenia do niwelowania zbyt dużej zawartości chloramin. Zakup takich urządzeń często wiąże się z dużym nakładem finansowym i nie zawsze przynosi zamierzony efekt. Alternatywą dla takich działań jest nasz naturalny „sprzymierzeniec”, jakim jest węgiel aktywny (często mylony z hydroantracytem).

Zastosowanie węgla aktywnego

O tym, jak ważną funkcję spełnia węgiel aktywny w uzdatnianiu wody basenowej, oraz o jego specjalnych właściwościach adsorpcyjnych mówi m.in. norma DIN 19 643, która precyzyjnie określa, jaka kombinacja powinna być zastosowana (ziarno, kształt, aktywacja). Najczęściej stosowany w branży basenowej (Niemcy, Francja, Szwajcaria) jest węgiel sproszkowany (PAK) lub granulowany o nazwie Adsorba fi rmy ETC GmbH.

Zastosowanie węgla aktywnego to nie tylko zmniejszanie zawartości chloru związanego w wodzie, lecz także adsorbcja THM, AOX (np. chloroformu) oraz pozostałych obciążeń, jak np. promieni UV, i utlenialność wody.

Według ustawy WHG i częściowo wdrożonej Ramowej Dyrektywy Wodnej UE (RDW), ścieki nie mogą przekraczać wartości AOX < 0,2 mg/l.

Według Wymagań higienicznych oraz zaleceń dla pływalni i ich monitorowania, pkt 28.4.2006 (zalecenia Federalnej Agencji Środowiska (UBA), Federalnego Ministerstwa Zdrowia (BMG) oraz Federalnej Agencji Ochrony Środowiska):

• chlor związany: 0,2 mg/l;
• trihalometany: 0,02 mg/l = 20 g/l (tylko baseny kryte);
• limit ścieków to max. 200 μg/L AOX (pływalnie pod tym względem są bardziej obciążone).

Jeżeli przekroczone są ww. normy, stosuje się uzupełnienie świeżą wodą (co zwiększa koszty jej zużycia), promienie UV (związki chloru zostają rozbite, natomiast THM prawie wcale) lub węgiel aktywowany zgodnie z normą DIN.

Zastosowanie węgla aktywowanego wg normy DIN

3.1. DIN 19 643 Kombinacja procesów część IV Flokulacja – ozonowanie – fi ltracja wielowarstwowa – chlorowanie

3.2. DIN 19 643 Kombinacja procesów część III Flokulacja – fi ltracja – ozonowanie – (Ad) fi ltracja sorpcyjna – chlorowanie

3.3. DIN 19 643 Kombinacja procesów część V Flokulacja – fi ltracja – adsorpcja na węglu aktywnym ziarnistym – chlorowanie

3.4. DIN 19 643 Część II adsorpcja sproszkowanego węgla aktywowanego Adsorpcja – fl okulacji – fi ltracja – chlorowanie (w tym ultrafi ltracja)

Dlatego też w przypadku zastosowania węgla aktywnego Adsorba w postaci pylistej, która dozowana jest najczęściej przy filtrach piaskowych, można uzyskać naprawdę dobre rezultaty.

WIĘCEJ W MAGAZYNIE „PŁYWALNIE I BASENY” NR 24

TEKST | Piotr Demski
FOTO | Archiwum Firmy DG Water